Serbia po polsku

Niedaleko od twierdzy Golubac, miejsca gdzie zginął nasz najsłynniejszy rycerz Zawisza Czarny, pośród nietkniętej ręką ludzką przyrody leży prawosławny monaster Tumane.  To jeden z najczęściej odwiedzanych w Serbii klasztorów. Został zbudowany w 14. wieku, a legenda głosi, że jego fundatorem był inny słynny rycerz, tym razem serbski, Milosz Obilić. Jak mówi opowieść przekazywana z pokolenia na pokolenie i w końcu spisana gdzieś w 19. wieku, Milosz Obilić w czasie łowu niechcący śmiertelnie ranił św. Zosima Synaita. Ten święty pustelnik żył w jaskini niedaleko dzisiejszego klasztoru. Żałując swojego czynu Obilić postanowił w miejscu śmierci pustelnika zbudować monaster. Tak też zrobił. Dzisiaj w klasztornej cerkwi znajdują się szczątki św. Zosima, ale też jednego bardziej współczesnego świętego, bo z początku 20. wieku - św. Jakowa Nowego. To właśnie modlitwy nad tymi relikwiami przyciągają tłumy wiernych. Święci są znani z cudownych uzdrowień jakie dokonują się za ich wstawiennictwem. 

Podczas ostatniego weekendu miałam okazję gościć na południu Serbii, w Niszu. W czasie tej wizyty było mi dane obejrzeć dosyć makabryczny zabytek, a mianowicie kaplice zbudowaną wokół Wieży Czaszek i samą wieżę. Sama wieża powstała na początku 19. wieku. W tym okresie toczyły się intensywne walki mające na celu wyzwolenie terenów zamieszkałych przez Serbów z niewoli tureckiej. W czasie jednej z bitew, na pobliskim wzgórzu Czegar, siły serbskie pod dowództwem Stevana Sindjelića walczyły z kilkukrotnie liczniejszymi oddziałami nieprzyjaciela.  Gdy szala zwycięstwa przechylała się na stronę turecką Stevan Sindjelić zdecydował, że dalsza walka nie ma sensu i pozwolił swoim żołnierzom wycofać się z pola boju. Nikt z serbskich powstańców nie zamierzał w tak niegodny sposób uniknąć śmierci i wszyscy pozostali na miejscu, gdzie rozgrywała sie ta krwawa bitwa. Sindjelić postanowił zastawić pułapkę na wrogów. Pozwolił oddziałom tureckim zbliżyć się do swoich pozycji i wtedy zdetonował ładunek, k